Okuduğum ilk Ernest HAWİNGWEY kitabı, Çanlar Kimin İçin Çalıyor. Büyük ihtimalle de okuduğum tek Hawingway kitabı olarak kalacak.
Kitap, İspanya İç savaşı zamanında dağdaki çetelerden birinin üzerinden gelişiyor. Bu grup, faşist yönetime ya da faşist gruplara karşı savaşan, dağ hayatı yaşayan gruplardan biri olup, tam olarak kim komünist, kim cumhuriyetçi kim faşist, itiraf edeyim yerlerine koyamadım. Yani yönetimsel anlamda koyamadım diyorum.
Ünlü bir çevirmen, bir röportajında ‘bir kitabı anlamak için okumazsınız’ demiş ve peşinden bir şekilde içine girer ve kendi yolculuğunuzu yaparsınız türünden bir şeyler söylemişti. O yüzden bu kısımların tam netleşmemiş olması benim için bir sorun değil aslında, sorun olan şu ki çok, kuru bir anlatım var kitapta, yani bana öyle geldi.
Örneğin aşk sahneleri, hiç mi hiç etkileyici değildi, gayet kuru, yavan hatta yapmacık geldi.Tüm kitap, bir köprünün havaya uçurulması üzerine kurulmuş, tamam bu da bir sorun değil benim için ama anlatım, diyaloglar çok yavan geldi, hiçbir duyguya rastlamadım kitapta, sonlarında biraz yakalar gibi oldum ama biraz.
Çok yoruldum okurken çook, hatta arada mola verip bir kitap okudum belki iyi gelir diye ama gelmedi valla.Sırf bitirmek için devam ettim kitaba ki bu benim için çok zordur, bunun üstüne derhal içine dalabileceğim bir kitap okumam gerekiyor toparlanmam için, zira bir aydır beraberiz kitapla ve uzun ve yorucu bir yolculuktu benim için.Anlayacağınız çanlar benim için çalmadı…
Soran Kadın 
edebıyatta, iceberg olarak ısımlendırılen kısa ve gösterişsiz yazı tarzı ile un yapmıs ernest hemıngway’ın bu tarzdakı en onemlı eserıdır. bu tarzda esas olan, ısimden de anlasılacagı uzere, az yazıyla fazla sey anlatmaktir. bu nedenle ‘canlar kımın ıcın calıyor’ rus klasıklerı gıbı anlatım derınlıgı olan romanları tercıh eden kısıye son derece basıt ve sıradan gelebılecek bır romandır. Kitabın gerek ask sahneler konusunda gerek köylülerin filozofca konustturulmasi gibi durumlarda hissiz kuru, okuyucun kafadinda kurulacak platodan uzak olmasi konusunda hemfikiriz ama herşeye ragmen ic savasin vahsiligi güzel işlenmiş. Yorumundakion cümlen ne cok güldüm ayrıca;, koca Nobel almis yazarı kestin biçtin astın;) haklisin ama yazarın tarzı benlik de degil
BeğenBeğen
Ne yapayim koca hawingwsy ama yazim tarzi, edebi dili hic bana gore diil , zaten insan kendini kotu hissediyor, begenmedim derken bile bir mahcubiyet bir hadsizlik hissediyorum ama naçizane siradan bir okurun ruhunda biraktigi etki boyle iste ,ah hawingway keşke başka turlu olsaydi 🙂
BeğenBeğen