Soran Kadın

Sis kelebeklerinin arasında geziniyordum 3-5 gündür. Sis kelebekleri şimdi dağıldı ve gerçek dünyaya geri döndüm. Geldiğim yer miydi gerçek dünya yoksa bulunduğum yer mi bilemiyorum…

Nazlı Eray’ın Sis Kelebekleri romanını bitirdim az önce ve sonra  dedim ki kendime; Nazlı Eray tüm hayal gücünü bu romanda kullanmış, diğer romanlarında ne yazmış acaba?

Bu yıl ki söyleşi kitaplarımızın ilkiydi Sis Kelebekleri ve ben sezona güzel bir giriş yaptığımı düşünüyorum. Bir de insanın yaşadığı şehirle ilgili bir roman olması ayrıca merak uyandırıcı bir durum…

Baş karakter Nazlı (otobiyografik romanın çizgisi nedir bilemiyorum ama biraz otobiyografik bir roman aynı zamanda) 1913 yılında, bir suikast üzerine yargılanarak Sinop Cezaevine gönderilen dedesi Tahir Lütfi Tokay’ın izlerini sürüyor Sinop’ta. Aslına bakarsanız kelimenin tam karşılığı olarak iz sürmek denemez bu duruma, çünkü zaman ve mekanda oynamalar karşılıyor sizi bu iz sürme olayında…

Sanırım ilk defa bu denli fantastik bir roman okudum, daha evvel okuduğum bazı romanlarda fantastik tarzın olduğu bölümler vardı ama kitabın genelini kapsamıyordu açıkçası. Sis Kelebeklerini okuyana kadar fantastik tür roman pek benlik değil derdim, şimdi düşünüyorum da sanırım türünden ziyade yazım tarzı önemli romanda benim için…

Bunları yazarken de sisli bir hava var Sinop’ta ve pencereden iskeleye bakınca trapezci Sebati geliyor aklıma, salınıp geliverecekmiş gibi.Favori karakterlerimden biriydi trapezci Sebati.Nazlıcığımın nasıl bir hayal gücü var ki  Sebatiyi tanıştırdı bizimle.Niyeyse Nazlıcığım demek geldi içimden, yazım tarzı bana böyle bir hitap çağrıştırdı…

Ankara’nın avret yerlerinde dolaştım romanın bir bölümünde (çok iyi yaa), orda bir iyilik meleği de vardı, kartını verdi bana işin düşerse yardımcı olurum diye, sonra Sinop mebusu Dr Rıza Nur geldi hatıralarıyla, Sadrazam Mahmut Şevket Paşa geldi madalyaları, kılıcıyla tam tekmil, kendini anlattı, sonra Fransa Kraliçesi Marie Antoinette geldi daracık korsesi, ipek taftadan yapılmış işlemeli tuvaleti, fırfırlı kollarıyla ve daha kimler nerelerden gelmedi ki sis kelebeklerinin arasından…

Tüm bu kahramanları  akıcı bir dille, diyaloglar üzerinden anlatmış Nazlı Eray, roman baştan sona diyalog üzerinden yürüyor.Bu anlatım tarzı benim için yeni sayılır.Bazı bölümleri diyalog üzerinden yürüyen romanlar okudum ama baştan sona bu şekilde ilerleyen bir roman, benim için yeni diyebilirim.Tüm kurguyu, hayal gücünü diyaloglar üzerinden yürütebilmesinin farklı bir zeka ürünü olduğunu düşündüm okurken.

Fantastik kurgunun içinde o kadar gerçek şeyler anlatmış ki, insanda tarihle ilgili merak duygusu uyandırıyor. Sinop kütüphanesine ismi verilen Dr.Rıza Nur’u, Mahmut Şevket Paşa’yı, Sinop Zindanlarındaki insan hikayelerini, Marie Antoinette’yi hatta hoşimoto tiroidini bulan adamı bile merak ediyorsunuz, tabi bir de Nazlı Eray’ı….

Siyasette kendine yer ararken uğradığı tacizi de ayakkabı metaforu üzerinden anlatmasına hayran kalıp, işte bir  yazarın intikamı da böyle olur dedim içimden.Malum ayakkabı, Sis Kelebekleri’ni okudu mu acaba?

Velhasıl, Ankaranın avret yerlerindeki dehlizlerde, tarihten gerçek kişilerin, tarihte yazılı olmayan  hikayeleriyle, bazen Bodrum Sokaklarında, bazen Sinop Pervane Han’da, bazen eski bir otelde yaptığım bu yolculuk için Nazlı Eray’a çok teşekkür ederim.

Nazlıcığım var’ol…….

Ya bir de internette fotoğraflarına bakınca insanda kocaman bir sarılma hissi uyandırıyor Nazlı Eray.Aslında romanla ve kendisiyle ilgili o kadar çok detay var ki artık kitap kulübünde aklımızda kaldığı kadarıyla arkadaşlarla konuşuruz…